Matt Cutts, legt uit wat het probleem is met advertorials. Het gaat over misleiding over betaalde artikelen. Google heeft actie genomen hierop. Het komt er op neer dat er duidelijk onderscheid moet zijn tussen dvertorial en een artikel.
Een advertorial is een advertentie, vermomd als redactioneel artikel. Daardoor ontstaat er een ogenschijnlijk objectieve publicatie. Advertorials lijken meer nieuwswaarde te bevatten dan gewone advertenties. De redactionele opmaak suggereert dat. Maar de vormgeving mag niet identiek zijn aan die van de echte redactionele pagina’s. De uiting moet herkenbaar zijn als advertorial en daarom eisen de vak- en publieksmedia ook dat er advertorial of advertentie in de publicatie staat. De typografie doet dus denken aan die van de redactionele pagina’s, maar er moet meestal wel voor een ander lettertype en een andere kolombreedte en indeling gekozen worden. Voor plaatsing in een redactionele publicatie zal de betreffende bladredactie de advertorial eerst willen goedkeuren. Om een optimale geloofwaardigheid te bereiken, is het verstandig om een wat meer objectieve schrijfstijl te hanteren dan in advertenties gebruikelijk is. Veel bedrijfsbladen en nieuwsbrieven bestaan vrijwel alleen uit advertorials, testimonials en productnieuws. Testimonials zijn al dan niet gefingeerde interviews met klanten die verklaren waarom ze voor een bepaald merk en een bepaalde oplossing gekozen hebben en wat ze ermee doen. Wanneer die klanten uitsluitend met initialen aangeduid worden, is er waarschijnlijk sprake van gefingeerde interviews.
[embedplusvideo height=”421″ width=”700″ standard=”http://www.youtube.com/v/1SmlsfSqmOw?fs=1″ vars=”ytid=1SmlsfSqmOw&width=700&height=421&start=&stop=&rs=w&hd=0&autoplay=0&react=1&chapters=¬es=” id=”ep6659″ /]
